از آن جا که ولوواژینیت شایع ترین مشکل بیماریهای زنان در دختران قبل از بلوغ می باشد در این مطالعه علت، یافته های بالینی و پاسخ درمانی در کودکانی که دچار ولوواژینیت می باشند، ارزیابی می شود.

روش کار:

در طی یک دوره پنج ساله 157 دختر در محدوده سنی 8- 5/2 سال که با علائم ادراری تناسلی به درمانگاه بیماریهای کلیه و مجاری ادرار کودکان بیمارستان قائم(عج) مشهد مراجعه داشتند به طور پروسپکتیو مورد مطالعه قرار گرفتند. علائم بالینی، اسمیر و کشت از ترشحات مخاطی ناحیه وستیبول مهبل مد نظر قرار گرفتند و از داروهای موضعی و عمومی جهت درمان استفاده شد.

نتایج:

یافته بالینی شامل سوزش ادرار، قرمزی، درد، خارش و ترشح از مهبل بود. در 27% موارد باکتری های بیماری زا کشت شدند که استرپتوکوک پیوژن شایع ترین میکرب بود. باکتری های روده ای غیرعفونت زا در 43% موارد جدا شدند و در 30% موارد هیچ گونه میکروبی رشد نکرد ارتباط معنی داری بین رشد باکتریهای بیماریزا و ترشح چرکی از واژن وجود داشت (P<0.001). در بیمارانی که دارای کشت مثبت به ویژه از باکتری های غیر بیماری زا بودند عدم رعایت بهداشت موضعی به عنوان عامل مرتبط وجود داشت (P=0.001). وجود لکوسیت در اسمیر ترشحات با رشد باکتری های بیماریزا نیز مرتبط بود (P=0.001). در هیچ یک از بیماران، کاندیدا و میکروب های منتقل شونده از طریق تماس جنسی کشف نشد. چسبندگی لب های دستگاه تناسلی در تعداد قابل توجهی از بیماران روئیت شد. در بیمارانی که دارای کشت مثبت بودند آنتی بیوتیک موثر بود. در بقیه بیماران رعایت بهداشت موضعی و استفاده از کرم استروژن اثر بخش بود.

نتیجه گیری:

معاینه فیزیکی ناحیه تناسلی در تمام دختران دچار علائم ادراری و تناسلی بایستی انجام شود. آنتی بیوتیک فقط در بیماران دارای کشت مثبت باکتری های بیماری زا ضرورت دارد. درمان با داروهای ضد قارچ موضعی به طور معمول جایگاهی ندارد. رعایت بهداشت موضعی و استفاده از استروژن موضعی در اکثر بیماران سبب بهبودی می شود. احتمال جسم خارجی در مهبل و سوء استفاده جنسی به ویژه در موارد عود کننده و مقاوم به درمان های معمول بایستی مد نظر قرار گیرد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: